Zbiórki, ćwiczenia i uroczystości też miały w koszarach swoje miejsce. Kiedy należało uczcić jakąś szczególną datę, odświętnie ubrani kawalerzyści gromadzili się na placu maneżowym tuż przy wcześniej postawionym ołtarzu. Była to też przestrzeń do wielu ćwiczeń pozwalających ułanom doskonalić swoje umiejętności.

Jedne z najważniejszych budynków na terenie koszar. Jasne, pełne światła i przestronne – musiały w końcu pomieścić nawet 700 kawaleryjskich koni. Piętro wyżej przechowywano zapasy paszy. Opieka nad koniem była pierwszym i najuważniejszym zadaniem kawalerzysty, który w stajniach rozpoczynał swój dzień i w stajniach go kończył.

Tak ogromna ilość koni potrzebowała paszy. Łatwo sobie wyobrazić, jak duże to były ilości skoro dzienna, konieczna do wykarmienia dawka wynosiła około 3 tony. Spichlerz w koszarach zlokalizowano nad stajniami. Do dziś zachowały się znaki obecności kawalerzystów w tych miejscu.

Czym byłyby kawaleryjskie koszary bez miejsca do ćwiczeń? Kawalerzyści ze swoimi końmi trenowali jazdę konną w krytych ujeżdżalniach. W nich też odbywały się niekiedy zawody jeździeckie, w których ułani wykazywali się umiejętnościami i zdobywali kolejne medale i nagrody. Dwie z ujeżdżalni szczęśliwie zachowały się do dziś.

Pułkowa kuchnia, podobnie jak sami ułani, pracowała od świtu do zmierzchu. Łatwo wyobrazić sobie uwijających się wśród gorących garnków kucharzy, którzy musieli zapewnić wyżywienie dla kawalerzystów. W kuchni zlokalizowane były tez magazyny żywności i ten budynek zachował się do dziś. Naprzeciw zaś w budynku kwatermistrzostwa stacjonował wraz ze sztabem drugi zastępca dowódcy pułku

W zespole koszarowym w czasach ich świetności było 5 budynków szwadronowych. Tu mieszkali żołnierze i dziś można jeden z tych budynków zobaczyć na własne oczy, podobnie jak piękne kasztanowce, które pamiętają tamte lata. Na piętrach tych budynków znajdowały się z kolei pomieszczenia dla oficerów i kancelarie.